Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2012

ΝΟΥΜΕΡΟ 97

 θα μας βρείτε και στο  Pinterest

Είμαι εκείνη η κοπέλα, που έχει χαραχτεί μέσα σου τόσο βαθιά, δυνατά και απόλυτα, που όσο και αν προσπαθήσεις να ξεχάσεις, δεν θα μπορέσεις. Σε κάθε άκρη του μυαλού σου, υπάρχει μια κίνησή μου, ένα γέλιο μου, μια ατάκα μου. Να σε προβληματίζει, να σε κάνει να γελάς, να σε αγκυλώνει. Είμαι ένα κομμάτι του χώρου σου, που πάντα θα σου θυμίζει ότι υπήρξα στην ζωή σου.  Μια εικόνα στο μαξιλάρι σου, που θα σε συντροφεύει όταν θα είσαι με άλλες.
 Αν και οι φορές που ήρθα στα στενά σου είναι μετρήσιμες, το κάθε καντούνι, ο κάθε δρόμος, το κάθε τι γύρω σου, έχει μια παρατήρησή μου, ένα σχόλιό μου, και κρύβει το άρωμά μου και την ματιά μου. Έχω κρυφτεί γύρω σου σαν αόρατος μανδύας.
 Είμαι εκείνη η κοπέλα, που υπάρχει μέσα σου, δίπλα σου, κοντά σου, ακόμα και αν δεν την βλέπεις. Είναι πάντα ένα εκατοστό, ένα στενό, ένα λεπτό μακριά σου. Απλά για να ηρεμεί, με μια σταγόνα από το άρωμά σου.
 Είμαι εκείνη η κοπέλα, που να όλα γύρω σου δείχνουν άσχημα, σου έχω αφήσει κάτι μέσα σου, για να σου δώσει απάντηση. Ένα δώρο μου, ένα φιλί μου, ένα χάδι, ένα τσακωμό, ένα ταξίδι, μια λέξη, δεν ξέρω τι θα σε βοηθήσει, αλλά στα έχω αφήσει για βοήθεια. Αν τρέχεις να ξεφύγεις από τα δύσκολα, μέσα στην πόλη σου, έχω φυτέψει χαμόγελα, να τα βρεις και να τα κάνεις δικά σου. Αν πολεμάς δαίμονες, σου έχω φυλάξει στίχους και ποιήματα σε κάδρα, συρτάρια και μηνύματα. Μην τα ξεχνάς!
  Είμαι εκείνη η κοπέλα, που να το πείσμα σου και ο εγωισμός σου, δεν θέλουν να με αγγίξεις την μέρα, σου απλώνω το χέρι στα όνειρά σου…  εκεί γίνεσαι παιδί και γελάς άνετα. Να ξέρεις ότι σου πάει το γέλιο. Φωτίζει τα μεγάλα σου μάτια. Μην πιστέψεις ότι βοηθάω μόνο εσένα. Κάθε φορά που σε κρατώ, στηρίζω πρώτα εμένα. Έτσι, με αυτό το απλό άγγιγμα, πιστεύω ότι μπορώ να νικήσω όλο τον κόσμο. Παίρνω δύναμη, και είμαι ικανή να πολεμήσω ακόμα και την αρνητική μου πλευρά. Αρκεί να σε νιώθω κοντά μου, να κρατώ την θύμησή σου ζωντανή, και να μοιράζομαι ένα κομμάτι από την θέρμη του κορμιού σου.
  Είμαι εκείνη η κοπέλα, που αν δεν μπορείς να πας παρακάτω, που αν όλα τα βλέπεις μαύρα, σου δίνω ώθηση από την ανεμελιά του ονείρου. Έχω αφήσει αγγέλους κοντά σου να σε προσέχουν, και να σου λένε ότι θα ήθελα να σου πω εγώ. Κανένα τέλος δεν εμποδίζει μια νέα αρχή. Το ένα φεύγει και το άλλο έρχεται τόσο γρήγορα, όσο ο καπνός από τα τσιγάρα σου. Σχηματίζοντας κύκλους και σχεδιάζοντας ταξίδια. Θυμάσαι πόσα κάναμε;
 Είμαι εκείνη η κοπέλα, που πάντα σου απλώνει το χέρι της για βοήθεια όταν δεν το περιμένεις, σε κοιτά κρυφά και ας μην το γνωρίζεις, σε βοηθά και ας μην το θέλεις, σε αγαπά και ας μην το ζητάς.
 Απλά, είμαι εκείνη η κοπέλα…!!!

5 σχόλια:

  1. Υπέροχο.. Δεν έχω λόγια.. Το κείμενό σου είναι τόσο συγκινητικό! Αγάπη μπερδεμένη με πόνο βλέπω... Υπέροχο κείμενο, πραγματικά!
    Και το κόσμημά σου τέλειο!! Αλλά έπαθα πλάκα με το κείμενο!!
    Καλό μήνα, Ιωάννα, φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. χριστινα μου χαιρετε μακαρι να το διαβαζε και αυτος που επρεπε αλλα ξερω πως δεν θα το κανει δεν πειραζει χαιρομαι που πλεον γελαει και ας ειναι με αλλη.
    αυτο ειναι αγαπη και οχι μονο ερωτας να ειναι καλα ο αλλος και ας πονας εσυ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η ζωή συνεχίζεται...Μην το ξεχνάς ποτέ αυτό...
    Τα φιλιά μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. νετ μαν καλως ηρθες το ξερω αγορι μου απλα μεχρι να ξεκινησει παλι η ροδα πιο ηρεμα πρεπει να ηρεμισω μεσα που θα το καταλαβετε πιστευω

    ΑπάντησηΔιαγραφή

σχεδιάζω πάνω στο χαρτί και σου μιλάει... εσύ τι θα του πεις;