Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

MEETS FASHION MUSIC VOL 2

 
θα μας βρείτε και στο pinterest
 
 
Μιλάνο, Ρώμη, Λονδίνο, Νέα Υόρκη, Παρίσι...
Έγιναν σκόνη, μπροστά στην φαντασία και στην θέληση, νέων ταλαντούχων παιδιών, απο την όμορφη Θεσσαλονίκη.
Τιμή μας, να συμμετάσχουμε για δεύτερη φορά σε αυτήν την προσπάθεια. Για ποιά μιλάω;
Χώρος: Ανω φουαγιέ ΑΠΘ
που επιτέλους, μπορεί να δει τον χώρο της μάθησης και αλλιώς.
Ώρα: η χαρά άρχιζε στις 2 το μεσημέρι και τελείωνε τα μεσάνυχτα, χωρίς να διαλύεται η σταχτοπούτα και να αλλάζει η άμαξα σε κολοκύθα.
Λόγος: Στηρίζουμε το ωραίο, το ιδιαίτερο, την νέα προσπάθεια, απο δημιουργικούς νέους ανθρώπους.
28 εκθέτες μαζεύτηκαν, χορευτές σχεδίασαν ιστορίες με το σώμα τους, φωνές ακούστηκαν και djs, μας έκαναν παρέα σε όλη την εκδήλωση, τα μάτια μας ταξίδευαν στις φωτογραφίες καλλιτεχνών, και αποκορήφωμα η πασαρέλα με τις εθελόντριες που φορούσαν τα κσομήματα των εκθετών. Το promo video   ήταν απλό και μοναδικό με όλους τους συντελεστές μέσα, για να μας δώσει μια ιδέα τι θα συμβεί. Όσοι το δημιουργήσανε μπράβο τους. Φ Ο Β Ε Ρ Ο.
Σαν άλλος βασίλης καίλας, πήρε ο καθένας το κασελάκι του εκείνη την μέρα και έστησε τον πάγκο του μέσα στον χώρο. Φυσικά βγάλαμε φωτό, αλλά καλύτερα είναι να δείτε την δουλειά των φωτογράφων στην ομάδα fashionistas in auth απο τους φωτογράφους Eleni Pne και τον Evan Gelo Dim 
Να ευχαριστήσουμε για την στήριξή τους και την διαφήμισή τους τα portal athensbars.gr το urbanstory.gr το cityportal.gr το mycampus.gr το vimeo.com το ipolistonkosmo.gr το olathessaloniki.com το publishitmagazine.gr
Δεν θα ξεχάσω να σας βάλω στο κλίμα.
  Φέτος, μέχρι να αρχίσει το σόου, δεν είχε και τόσο κόσμο, αυτό όμως μας έδωσε την ευκαιρία να γνωριστούμε μεταξύ μας. Να δούμε νέους καλλιτέχνες, που ήταν η πρώτη τους έκθεση και είχαν τρακ, νέα και παλιά πρόσωπα, να γελάσουμε, να δοκιμάσουμε καλά ρακόμελα και σαγκριά, σπιτική, νέες ιδέες για δημιουργία, αναπάντεχα πρόσωπα να μας στηρίζουν, ντελίβερυ να έρχονται, οι στιγμές να καλύπτονται απο άρωμα μανταρινιού και στο τέλος ο καλλοπισμός μας απο την κατερίνα μουρη ,που επιμελήθηκε τα νύχια όποιον ήθελαν και των μοντέλων.
  Και ξαφνικά, εκεί λίγο πρίν τις 9 άρχισε να έρχετε κόσμος, να περιμένουν να δουν τι ετοίμασαν τα παιδιά. Εμείς είχαμε την χαρά να δούμε και τις πρόβες. Και εκεί είναι που γίνεσαι πραγματικά μέρος μιας ομάδας. Βιολιά άρχισαν να γεμίζουν την σάλα και νόμιζα οτι πήγα σε εκείνο τον χορό που όλοι κάνουν αμάν να πάνε. Βέβαια το παρατραβήξανε λίγο με τις μουσικές τις ήρεμες αλλά όκ. Μετά να δείτε ξεφάντωμα. Βγήκανε στην σκηνή δύο νέα παιδιά, με καλές φωνές, αν και νομίζω οτι σε άλλο χώρο θα ήταν καλύτερες, ξεσήκωσαν κοινό και κριτική επιτροπή, φωνάξαμε τσιρήξαμε αλλά το καλύτερο είναι πάντα στο τέλος. Έτσι έγινε και τώρα. Βγήκανε τα μπαλέτα, οι κοπέλες για να περπατήσουν, τα σχέδια της κάθε κοπέλας πάνω τους και εκεί μόνο που δεν χοροπηδούσαμε. Και για να μην λέτε οτι λέω υπερβολές εδώ είναι μια γεύση. Έχω και φωτο στο προφίλ μου stekia.pantou
 Και κάπως έτσι μέσα σε χειροκροτήματα έκλεισε η χρονιά μας, πήραμε το κασελάκι μας και φύγαμε στα σπίτια μας ο καθένας με οτι ανάμνηση είχε απο αυτήν την έκθεση...
Έτσι έκλεισα την χρονιά μυ και με άλλες πολλές εκθέσεις θα συνεχίσω όπου μπορώ... Καλή χρονιά σε όλους.
 


Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

ΕΚΘΕΣΗ ΚΟΣΜΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΒΑ DRINK AND PLEASURE

 
 
θα μας βρειτε και στο  pinterest
 
καλές γιορτές  σε όλους...
Σήμερα θα μιλήσουμε για μια έκθεση που έκανα. Μιας και η δουλειά μου είναι το κρασί, για να το φέρω πιο κοντά στον κόσμο, και μάλιστα στο νεανικό, είπα να κάνω τα μπουκάλια απο τα κρασιά κοσμήματα... Μερικά μπουκάλια είναι η αδυναμία μου. Έχω έρωτα με τα περίεργα μπουκάλια, και για αυτό θα εξακολουθήσω να κάνω τέτοια σχέδια.
Που λέτε, πήρα την απόφαση να κάνω μια έκθεση στον χώρο του κρασιού, σε μια κάβα στην Άνω τούμπα. Η κάβα λέγεται drink and pleasure είναι στην Λαμπράκη 180, και μου παραχώρησε τον χώρο της για δύο μέρες. Στις 13 και στις 14 Του Δεκέμβρη, 5 ώρες ήμουν στην διάθεση του οινόφιλου κοινού, να έρθει και να αγοράσει μπουκάλια μεν, αλλά για να τα φορέσει και όχι για να τα πιεί. Το κρασί, το κοκτέιλ και ο καφές είχαν την τιμητική τους στα σχέδια μου, και όσοι ήταν παθιασμένοι με αυτά, ήρθαν να τα δουν απο κοντά.
Φυσικά, αισθανόμουν σαν το σπίτι μου μιας και είναι ο χώρος μου, και χάρηκα που το προσπάθησα. Να πω ένα ευχαριστώ πρώτα στον αρχισυντάκτη μου στην Agriculture.Portal 
που μπήκε στον κόπο να μου κάνει την αφίσα. Να είσαι καλά Κώστα. Να πώ ευχαριστώ στο blog ας μιλήσουμε για αγάπη  και στα Portal publishitmagazine και wine.gr με θέμα ΕΚΘΕΣΗ ΚΟΣΜΗΜΑΤΟΣ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΟ ΚΡΑΣΙ. Φυσικά αν μπείτε στο προφίλ μου στο facebook stekia.pantou υπάρχει το ανάλογο άλμπουμ με φωτογραφίες. Να πω και ένα ευχαριστώ για τις κούκλες σκουλαρικιών, που ήταν ευγενική χορηγία της κάβας.
 

Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012

ΝΟΥΜΕΡΟ 134

 
θα μας βρείτε και στο pinterest
 
 
οκ... όσοι δεν το έχετε καταλάβει, δεν είμαι φαν του καφέ, εκτός αν είμαι στην γιαγιά μου όπου πίνω ελληνικό για να με πει το φλιτζάνι. όχι τίποτα άλλο αλλά βγαίνει. Ε οπότε εκεί θυσιάζομαι... χαχα....
Όλες αυτές τις μέρες, που νομίζω οτι έχουν αναστενάξει τα τραπέζια απο το φαγητό, ένα καιφέ το θέμε ε;
για όλους εσάς λοιπόν ετοίμασα αυτόν τον καφέ σκουλαρίκι, το οποίο έγινε ανάρπαστο στην στιγμή και χάρκα πολύ που το φοράει μια κοπέλα που δουλεύει σε ένα καφέ.
Απο όσο ξέρω βέβαια αυτός είναι freddo espresso και ο συνταγούλης έχει συνταγή πως να τον κάνεις που μπορείς να τον βρείς εδώ
Λοιπόν; σας αρέσει;


Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2012

ΝΟΥΜΕΡΟ 133

 
θα μας βρείτε και στο pinterest

Όταν κάνεις ιταλικά, και είναι μια γλώσσα που αγαπάς, τότε σαφώς και θα την βάλεις στην ζωή σου, σε ότι και να κάνεις... Μιας και έρχονται σε λίγο οι εορτές του καρναβαλιού, δεν θα μπορούσα να μην κάνω κάτι σχετικό. Έψαξα και βρήκα τις όμορφες βενετσιάνικες μάσκες, που μου αρέσουν αλλά όχι όλες, και φυσικά τις έκανα σκουλαρίκια.
Αυτή την στιγμή, κάποια κυρία τις φοράει στην Θεσσαλονίκη και είνια πολύ τιμητικό. Αν έχετε περιέργεια να μαθετε πως γίνονται οι μάσκες η ιστοσελίδα Anima Italiana έχει σχετική αναρτηση και θα την δείτε εδώ με τίτλο πως φτιάχνονται οι βενετσιάνικες μάσκες.
Είναι το πέπλο που φοράνε όλοι εκείνη την περίοδο και σε προκαλούν να τους βρεις. Να τους ανακαλύψεις. Να δεις στους οικείους σου ένα άλλο πρόσωπο. διασκεδάστε με οτι σας ευχαριστεί. Να είστε όλοι καλά δημιουργικοί και με χαμόγελο.
Λοιπόν; Σας αρέσει;

Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2012

ΝΟΥΜΕΡΟ 132

 
θα μας βρείτε και το pinterest
 
 
Πιστεύω να έχετε καταλάβει οτι μου αρέσουν οι φωτογραφιες... Κάθε ένα κλικ κρύβει και μια στιγμή μέσα του... Απλή που δεν θα ξανα γίνει... Μοναδική και ανεπανάλλιπτη... Αυτό το σκυλάκι αν ακι δεν είμαι φαν των ζώων, μου είχε κλέψει την καρδιά... Χάρηκα που το αγοράσανε γιατί το αγαπήσανε, και είναι πλέον κομμάτι σε μια κοπέλα που την γεμίζει... η φιλοζωική οργάνωση Αγρινίου  είναι μια οργάνωση που κάνει καλή δουλειά, και θα ήθελα να την γνωρίσετε. Άλλη μια σελίδα που μπορείτε να δείτε είναι ο filozwos όπου ανάλογα την πόλη σας βρήσκετε τα σωματία που ψάχνετε. Και η πανελλήνια φιλοζωική ομοσπονδία όπου καλό είναι να στηρίξουμε την δουλειά της, για να συνεχίζει να υπάρχει. Οι μικρόι σας φίλοι, καμιά φορά είναι καλύτεροι και απο τους ανθρώπους, οπότε καλό είναι να τους αγαπάμε...
Λοιπόν; Σας αρέσει;


Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012

ΝΟΥΜΕΡΟ 131

 
θα μας βρείτε και στο pinterest
 
μου αρέσει ο οίκος burberry
πολυυυυυυ
Για αυτό πήρα απλές χάντρες να
έχω κάνει και εγώ κάτι που να τον θυμίζει.
Πλέον χαίρομαι που το έχει
μια κοπέλα που της αρέσει το ίδιο.
Απλό, αλλά ντελικάτο
Να μας δίνει μια δόση λάμψης
Που την αξίζουμε.
Σας αρέσει;


 

Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2012

ΝΟΥΜΕΡΟ 130

 
θα μας βρείτε και στο  pinterest
 
 
μια στιγμή στην αγκαλιά σου είναι προτιμότερο
απο μια ολόκληρη ζωή μοναξιάς!
μια νυχτα μαζί σου είναι φως μες στο σκοτάδι,
μια στιγμή ελευθερίας μες την φυλακή μου!
 



Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

ΝΟΥΜΕΡΟ 129

 
θα μας βρειτε και στο pinterest
 
 
 
πέντε λεπτά σε άγγιξα και άλλαξε η ζωή μου
 
πέντε λεπτά σου μίλησα και μπήκες στην ψυχή μου.
 
πέντε λεπτά σε φίλησα και μπήκες στην καρδιά μου
 
και στα υπόλοιπα λεπτά κρατάς τα όνειρά μου
 
remember i love you!!!
 
λέει το σκουλαρίκι 

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012

ΝΟΥΜΕΡΟ 128

 
 
θα μας βρείτε και στο pinterest
 
 
 
Oι αναμνήσεις, ιδίως το βράδυ, έχοντας συντροφιά το ράδιο, φορτίζουν το κλίμα με ποικίλα συναισθήματα. σκέφτομαι την χρονιά που πέρασε, τις απογοητεύσεις και τις χαρές, τα βράδια μοναξιά και τα βράδια ξενυχτώντας με παρεα τη σχέση μου . Ωραίος ο έρωτας , μα πονάει. Iδίως οταν ο άλλος σε διωχνει χωρις να έχει το κουραγιο να πει το γιατι και εσυ παλευεις με τις σκεψεις . Mακαρι να μην ήμουν τοσο ευαισθητη και χαζορομαντικη.

Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2012

ΝΟΥΜΕΡΟ 127

 
 
θα μας βρείτε και στο pinterest
 
 
Πως θα μπορούσα να μην έχω κάτι σχετικά με το φαγητό και το κρασί ειδικά εγώ μου λέτε; Πώς να ξεχνούσα πως αυτό το ρευστό, υγρό, έχει γίνει για να συνοδεύει τα θεσπέσια καλούδια που κάνει ο καθένας μας σε εστιατόρια και στα σπίτια μας; όταν είδα αυτόν τον μάγειρα τόσο χαρούμενο, ήθελα πραγματικά να τον έχω στην συλλογή μου. Αυτή την στιγμή, που ο κάθε μάγειρα ζει για να απολαύσει, να έρθει κάποιος με τόση χαρά και να του πεί οτι αυτό που ετοίμασε ήταν μαγίκο, δεν την αλλάζεις εύκολα. Ούτε όμως και εκείνη την πολυτέλεια που σου δίνει το επάγγελμα του σεφ, να μαγειρεύεις και να γεύεσαι σπάνιες λιχουδιές με εξαιρετικά υλικά. Η μεγαλύτερη χαρά μου είναι πως τα φοράει μια Οινολόγος απο την Πάτρα κοντά στην Αιγιαλία, και πλέον τα τιμάει κάποιος σχετικός του χώρου. Εύχομαι να τα φοράει όπου μπορεί, και να έχει μέσα της την χαρά αυτής της εικόνας. Και εσείς όταν κάνετε κάτι που σας ευχαριστεί, να το φυλακίζετε στην μνήμη σας για τα δύσκολα και να λέτε οτι αξίζετε τα καλύτερα. Λοιπόν; σας αρέσει;
 



ΝΟΥΜΕΡΟ 126

 
θα μας βρείτε και στο pinterest

Αυτός ο χαρακτηριστικός ήχος της βροχής,
γιατί δε μοιάζει καθόλου ευχάριστος σήμερα;;;

Αλλά ίσως σε λίγο να μ' αρέσει...

Έτσι όπως θα πέφτει πάνω στο τζάμι,

έτσι όπως θα κυλάει σα δάκρυα πάνω στο γυαλί.
Δάκρυα λύπης για κάτι που αφήνεις πίσω,

(και είναι τόσο άδεια η πόλη)

Δάκρυα χαράς που θα συνεχίσεις τους ρυθμούς σου.
Μ' αρέσει να με συνοδεύουν οι στάλες στο ταξίδι...

Σε πάνε σε άλλη εποχή...

Και έμοιαζε τόσο πολύ η μέρα το πρωί σα σχολική,

δεν ξέρω πώς, δεν ξέρω γιατί,

κάτι στην ατμόσφαιρα θύμιζε σχολείο...

Και φυλάκισα με το βλέμμα μου κάθε ήχο της πόλης,
κάθε φόρα όπως την πρώτη φορά, τελικά!

Γεια σας άνθρωποί μου...
Γεια και σε όσους δεν είχα την ευκαιρία να αντικρίσω...

Και η μέρα σκοτείνιασε πιο νωρίς σήμερα...Δεν πειράζει, μερικά πράγματα δε συνηθίζονται...
Δεν είναι θλίψη, δεν είναι πόνος,
ίσως λίγη παραπάνω μελαγχολία,
ίσως αυτό το ανεξήγητο συναίσθημα που προκαλεί ο αποχαιρετισμός.
Μα δεν πειράζει...
Τα λέμε ξανά...
Τα Χριστούγεννα...


κείμενο απο το ιστολόγιο "EiRiNi" υμίν εδώ
 

Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2012

ΝΟΥΜΕΡΟ 125

 
Θα μας βρειτε και στο pinterest
 
Είναι μερικοί άνθρωποι που δεν μπόρεσαν ποτέ να διαβάσουν το μυστικό σημείωμα που άφησε μέσα τους ο Θεός. Δεν είχαν το απαιτούμενο φως για να το διαβάσουν.
Και το άφησαν διπλωμένο να κιτρινίζει σε ένα κρυφό συρταράκι της ψυχής τους.
Είναι μερικοί άνθρωποι που, όταν πέσει στα χέρια τους η χαρά, δεν ξέρουν πως τους ανήκει.
Και σαστίζουν. Τη φέρνουν από δω, τη γυρνάνε από κει, ώσπου ανοίγουν ένα λάκκο και τη θάβουν, όπως κάνουν με τα κόκαλα τα σκυλιά.
Είναι μερικοί άνθρωποι που πίστεψαν αλήθεια πως ο Θεός αγαπάει τους μουτρωμένους.
Χαρά σ' αυτούς που γέμισαν την ψυχή τους και διάβασαν τραγουδιστά το μυστικό τους σημειωματάκι.
Αν το 'σκισαν μετά, αν το 'καψαν, το έκαναν μόνο και μόνο για το κέφι τους. Για να κλείσουν μάτι στο Θεό.
Χαρά σ' αυτούς που πιάστηκαν στο δόλωμα της ζωής και σπαρτάρισαν μέσα στα δίχτυα της.
Αν τα τρύπησαν μια στιγμή και ξαναβγήκαν στο πέλαγος, το 'καναν μόνο και μόνο για να 'χουν τη χαρά να ξαναπιαστούν... 
αλκυόνη παπαδάκη 
σαν χειμωνιάτικη λιακάδα
 

Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

ΝΟΥΜΕΡΟ 124

 
Θα μας βρείτε και στο pinterest

Είναι μεγάλη τύχη σε αυτήν την ζωή να βρεις μια καρδιά να σε αγαπάει. Να χτυπάει ήρεμα απο μόνη της και όταν σε δεί να κάνει σαν τρελή.
Να διαλέγει, ανάμεσα από χιλιάδες άλλες που συναντά την δική σου για να ηρεμεί.
Ακόμα και ανάμεσα στα βότσαλα που είναι τα κάνει να μοιάζουν πιο ζωντανά και όχι άψυχες πέτρες.
Πρόσεχε όμως γιατί έχεις μια, και αν σπάσει, πρέπει πολύ να ψάξεις, όχι για να βρείς τα κομμάτια που έχασες, αλλλά για να δημιουργήσεις άλλα και άμυνες για να την προστατέψεις.
Αγάπα όσο μπορείς πιο δυνατά, και ας είναι λάθος, είναι το μόνο κακό που μπορείς να κάνεις. Καμιά φορά και η αγάπη η αρρωστημένη είναι κακό πράγμα. Δώσε οτι εχεις μέσα σου καλό, και έστω και να μην πετύχει εσυ θα έχεις ανακαλύψει τι έκρυβες στην ψυχή σου.
Μια κυρία την αγάπησε και μου είπε θα την κάνει δώρο στην κόρη της που είναι η ίδια της η καρδιά. Κάθε μάνα που μου λέει οτι θα κάνει δώρο στην κόρη της σιγκυνούμαι. Εσείς;
Έχετε μια καρδιά να χτυπά για εσάς και να είστε ωραία κοντά της;

Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012

ΝΟΥΜΕΡΟ 123

 
θα μας βρειτε και στο pinterest
 
 
Πάντα φεύγω.
Φεύγω, φεύγω, και πάντα φτάνω εκεί ακριβώς
απ' όπου έχω φύγει.
Μια ατέρμονη, αδιέξοδη φυγή. Σαν λιποταξία.
Μακάρι να μπορούσα κάποτε να φύγω απ' τη φυγή μου.
Μα μου φαίνεται πως είναι πια αργά. Σουρούπωσε...


αλκυόνη παπαδάκη
ξεφυλλίζοντας την σιωπή.

Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012

ΕΚΘΕΣΗ ΚΟΣΜΗΜΑΤΟ ΣΤΟ ABSINTH

θα μας βρειτε και στο  pinterest
Πάρτε ένα ποτήρι καφέ στο χέρι και ακούστε την ιστορία αυτής της έκθεσης....
Που λέτε, είχα πάρει σβάρνα όλη την πόλη μπας και βρω κάποιο καφέ να δεχτεί να μας δώσει τον χώρο του για να κάνουμε έκθεση. Και ενώ έχω γυρίσει όλα τα πιθανά μέρη της πόλης, και ενώ έχω γεμίσει με την κλασσική απόρριψη του κόσμου ήταν η σειρά του Absinth στην Ισαύρων. Ε καια φου ήμουν προετοιμασμένη για μια ακόμα άρνηση τσουπ έχω θετική απάντηση. Παιδιά μου δεν μπορείτε να φανταστείτε τι χαρά είχα. Αφού τον ξανα ρώτησα τον άνθρωπο μήπως δεν κατάλαβε καλά και είπε ναί χωρίς να ξέρει τι του είπα. Αλλά και πάλι ίδια απάντηση. Μπαίνει μπρος λοιπον το δημιουργικό team και ετοιμάζουμε αφισες, καταστρώνουμε σχέδια ποιος θα πάρει ποια μέρα, και τελικά καταλλήξαμε να ξεκινάμε την ημέρα που έκανε πρεμιέρα το τελευταίο μέρος απο τους βρυκόλακες δλδ 16/11 μέχρι τς 14/12 που έπεσε η αυλαία... Προσωρινά βέβαια...
 Πέρασε όλη η καλή κοινωνία της Θεσσαλονίκης, είδα πρόσωπα καταστάσεις, αντιδράσεις, κινήσεις, και νοοτροπίες. Μου άρεσε αυτό. ίσως είναι το κομμάτι που δεν μου αρέσει αλλά που με ψήνει σαν άνθρωπο. Ένα έχω να σας πω, πέρασα 1,5 βδομάδα εκεί πέρα κάθε μέρα και όταν έφυγα κάτι μου έλειπε. Ακόμα και τα πράγματά μου είχαν το άρωμα του μαγαζιού. Χα χα το αγάπησαν και αυτά. Ένα μέρος όπου πλέον το συστήνω σε όλους, κυρίως για την χαμηλή τζαζ μουσική, για το καλό σέρβις, την τέλεια σοκολάτα του έχω μια αδυναμία καθώς δεν πίνω καφέ και πλέον πηγαίνω μονο για αυτήν, για τα λίγα μα καλά κρασιά του, ξέρετε λόγο επαγγέλματος τα κοιτάω αυτά, για την διακόσμησή του, μα ΚΥΡΙΩΣ για τους ανθρώπους που το απαρτίζουν και είναι το πιο σημαντικό πράγμα που μπορείτε να τύχετε. Τόσες μέρες εκεί, αν δεν ήταν και αυτοί θα είχα τρελαθεί. Έδωσα αρκετά κομμάτια για τα δεδομένα μου, χαιρόμουν κάθε φορά που κάποιος ερχόταν να μου πει την αποψή του ποσο μάλλον όταν αγόραζε κιόλας, έπρεπε να λέω στο κάθε τραπέζι οτι έχουμε έκθεση γιατι περνούσαν απο μπροστά και νόμιζα οτι ήταν ντεκόρ του μαγαζιού. Τελείωσε όμως και αυτή η έκθεση... Θέλω να θυμάμαι μόνο τα καλά που αποκόμισα και ήταν πολλά να ξέρετε, και σας υπενθιμίζω πως καλό είναι όταν λέμε οτι θα πάμε σε μια έκθεση να το έννοούμε κιόλας. Όταν δηλώνουν όλοι οτι θα έρθουν, το κάνουν κυρίως για να στηρίξουν τον καλλιτέχνη όχι αναγκαστικά να αγοράσουν κάτι, αλλά πάνω απο όλα ψυχολογικά. Να ευχαριστήσω και τα παιδιά που πήραν μέρος μαζί μου, να είναι καλά και πάντα δημιουργικά για να έρχονται σε παζάρια να μην είμαι μόνη.  Ο Γιώργος απο τα κοσμήματα δια χειρός γιώργος, η ελένη
που έκαν και την αφίσα όπως πάντα, απο το χειροποίητο κόσμημα Διαμαντή Ελένη, η Δήμητρα απο το art of hand  μια ακόμα Ιωάννα, μάλλον το έχει το όνομα να είναι καλλιτεχνικό έτσι; απο την ονειροπαγίδα χειροποίητα κοσμήματα και εγώ stekiapantou
Εύχομαι στην επόμενη έκθεσή μας όποιος μένει θεσσαλονίκη να περάσει να τα πούμε μια φορά και απο κοντά...

 

Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

ΝΟΥΜΕΡΟ 122

 
θα μας βρειτε και στο pinterest
 
 
Καλή μου καταστροφή, τώρα θυμήθηκες να μας έρθεις; Μέσα στις γιορτές; Και γιατί τρέχουμε να πάρουμε δώρα; Αφού 21 είναι η καταστροφή και γαλοπούλα φέτος δεν θα φάμε. Το μόνο καλό αυτής της γυναίκας- όπου γυναίκα βλέπε καταστροφή- είναι οτι μας γλυτώνει απο τις θερμίδες. Μπράβο κούκλα μου. Να είσαι καλά. Μα έκανες άνω κάτω και το καλό που σου θέλω να έρθεις, να στρογγυλοκαθήσεις στην χώρα- και μην πεις δεν θέλω- να πληρώνεις τους φόρους για όλους του πολίτες και να μας πείς την άποψή σου για το πως ζούμε εδώ.
Βέβαια, καιρό που βρήκες να διαλέξεις να έρθεις- δεν ήξερες δεν ρώταγες; ακάλεστη που πάς ε; τς τς καθόλου τρόπους κυρία μου δεν έχετε - έχουμε γιορτές, κρύα, και χιονανθρώπους. Για αυτό έκανα και και εγώ ένα ζευγάρι σκουλαρίκια με δύο συμπαθέστατους χιονανρώπους, οι οποίοι γινανε δώρο σε μια Χριστίνα, μπας και τους δείς, κρυώσεις και δεν έρθεις, αλλά απο ότι μου είπανε εσύ εκεί... αποφασισμένη να έρθεις. Ε καλά να πάθεις. Δεν σε φοβόμαστε έλα. Πόσο πιο μεγάλη καταστροφή να κάνεις απο τους Βουλευτές μας;
Που λέτε τους έκανα, τους δώρισα, το χάρηκα, και έχω στρωθεί στην δημιουργία...
Χειμώνας είναι, κρύο κάνει, κανείς δεν βγαίνει έξω, και τα νέα σχέδια μου καλά κρατούν. Φυσικά μην περιμένετε κάτι συνηθισμένο. Έβαλα τις μεγάλες αγάπες μου μπροστά, τα πάθη μου και τα θέλω μου και πάω...
Εύχομαι να σας βρήσκει το κείμενο μου κοντά σε ένα τζάκι, κάτω απο μια κουβέρτα, μέσα σε μια αγκαλιά, με μια ζεστή σοκολάτα, και οι χιονάνθρωποί μου να σας κάνουν παρέα...
Περιμένω τις απόψεις σας!!!

Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012

ΝΟΥΜΕΡΟ 121

 
Θα μας βρείτε και στο pinterest
 
 
το οτι ειμαι γεωπόνος με ειδικοτητα την γευσιγνωσια οινων το έχετε καταλαβει πιστεύω ε;
Αν όχι το μαθαίνετε τώρα...
Είναι ωραίο επάγγελμα ο sommelier γιατι παίζει με τις αισθήσεις.... τα αρώματα και τα χρώματα...
Το συγκεκριμένο είναι ένα ιταλικό κρασί λέγεται Scarlatto d'acqui  και είναι απο την εταιρεία Gancia. Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για αυτό το κρασί διαβάστε το κείμενο της Ιωάννας Υποδηματοπούλου  http://love-love2love.blogspot.gr/2012/08/gancia-scarlatto-d-acqui.html
για να το αναζητήσετε και να το γευτείτε.
Το καλλιτεχνικό κομμάτι όμως είναι εδώ γιατί έγινε σκουλαρικί απο ανακυκλωμένο χαρτί, σε κανονικό μέγεθος και ταξιδεύει προς ιταλια που το λατρευει σαν κρασί. Χαίρομαι που υπάρχει ακόμα κόσμος που τολμάει να φοράει το διαφορετικό και το υποστηριζει και το αγκαλιάζει...
Λοιπόν; τι λέτε; Θα γευτούμε το φραουλένιο του χρώμα και την απαλή του γεύση;


Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012

ΝΟΥΜΕΡΟ 120

 
 
θα μας βρειτε και στο pinterest
 
Όπως λέει και η μαμά μου
 καλά βρε, εσύ είσαι ολόκληρη γαιδούρα, με τον γκαρύ θα παίζεις;
και πάντα της έλεγα
Κάνω πρόβα για τα παιδιά μου να δω πως είναι.
Ε τι να κάνω του έχω μια αδυναμία αυτού του γαιδάρου. Φανταστείτε όταν ο πρωην μου τον έφερε δωρο στα γενέθλιά μου χάρηκα πιο πολύ με τον γάιδαρο παρά με τα άλλα δώρα που μου είχε φέρει.
Οπότε κάποτε θα τον έκανα σκουλαρίκι, και μάλιστα να κρατάει δώρο παρακαλώ. Και ήρθε μια κυρία γυρω στα 55, γραμμένη σε ένα θεατρικό θίασο και τον πήρε. Όχι δεν έκλαψα, αλλά αν της έλεγα την ατάκα της μάνας μου τι θα έλεγε;
Νομίζω οτι ακόμα και στο παιδικό έργο ήταν αδικημένος ο γκαρύ όλο τον Γουίνι δείχναν σιγά την φίρμα. Τέλος πάντων εγώ τον αγάπησα και αφού τον πήρε μια κυρία που τον αγάπησε εξίσου το ίδιο και ας είναι μεγάλη χαλάλι της. εσάς; Σας αιχμαλώτησε;


Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

ΝΟΥΜΕΡΟ 119

 
θα μας βρείτε και στο pinterest
 
Το ξέρω πλέον απο χέρι....
οι αναγνώστες μου πίνουν πολύ καφέ.
όλα τα είδη και σε ωραία φλιτζάνια.
ήταν δυνατόν λοιπόν να μην σας τιμήσω;
Που λέτε εγώ μπορεί να μην πίνω καφέ, αλλά λατρευω εκείνα τα όμορφα και περίεργα ποτήρια, σερβίτσια, κούπες, πιατάκια, και όλα οσα έχουν ένα ιδιαίτερο σχέδιο πάνω τους.
Θέλω να έχω περίεργες κούπες και ποτήρια του καφέ πειράζει; Έτσι όταν το έδωσα σε μια κοπέλα για την γιορτή της που ξέρω οτι πίνει πολύ καφέ, το χάρηκα γιατί θα το εκτιμήσει.
Έχω στρώσει το τραπέζι μου, έχω βάλει τα καλά μου,  και σας περιμένω για κους κους και σχόλια για το έργο μου.
Λοιπον κυρίες μου; σας αρέσει;

Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012

ΝΟΥΜΕΡΟ 118

 
θα μας βρείτε και στο pinterest
 
Εσύ είσαι τα πάντα για μένα λέει.
το ξέρω δεν φαίνεται αλλα δεν μου καθοταν να το βγαλω αλλιως. Ήταν άτιμο σκουλαρίκι.
Όμως με ένα τόσο σημαντικό μύνημα δεν μπορουσα να του αντισταθώ.
Αυτό περιμένει ο καθένας μας να ακούσει και το διακιούται για να αντέχει τα πάντα στην ζωή του. Να ξέρει οτι είναι σημαντικός για κάποιον.
Η κοπέλα που το πήρε είχε την επαίτειο της και ήθελε να το φορέσει για να θυμάται κάποιον που αγαπά πολύ, αλλά εκείνη την μέρα είχε ένα ταξίδι. και όμως ήθελε να της το πεί και να το εννοεί.
Αν έχετε έναν άνθρωπο δίπλα σας, να σας το λέει και να σας το δείχνει, έχετε το πιο ακριβό δώρο.
Λοιπόν; σας αρέσει;
 

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012

ΝΟΥΜΕΡΟ 117

 
 
θα μας βρείτε και στο pinterest
 
 
αγαπάμε ποδήλατο!!!
Όχι την ζωή μας που την έχουν κάνει σαν ποδήλατο, αλλά εκείνο με τις δύο ρόδες.
Που το παίρνεις για να κάνεις βόλτα σε επίπεδους δρόμους, μέσα σε ανθισμένα λιβάδια, και γεμάτους δρόμους με δέντρα που μυρίζουν ωραία.
Σαν εκείνο που έχει η Όντρει Χέρμπορν ή όπως την λένε τέλως πάντων, που φοράει ένα μαντήλι και ένα απλό σύνολο και είναι τ΄σο σικάτη.
Απόψε λοιπόν, μια κυρία πήρε αυτόν τον κολιέ, και γενικά πιστεύω οτι στην Θεσσαλονίκη κάνουμε ποδήλατο. Για αυτό υπάρχει μια ομάδα που λέγεται Ποδηλάτες της Θεσσαλονίκης, και μπορείτε να τους βρείτε εδώ για να μάθετε τις δράσεις τους και γενικά τι κάνουν. Οκ και εγώ πρέπει να το μάθω γιατι δεν κάνω ποδήλατο. Θα ήθελα κάποιος να σκεφτεί, να κατασκευάσει ένα, που να έιναι με αναπαυτικό κάθισμα, με τέντα, τζάμια, σαν τις ατομικές μοτοσικλέτες, να μην κρυώνεις, και να περνάς καλά. Σε αυτό θα καθόμουν άνετα, αλλά ως τότε περιμένω. Βέβαια, το ποδήλατο είναι και άθλημα, για αυτό αν θέλετε να μάθετε κάτι για αυτό μπορείτε να μπείτε εδώ που είναι μια σελίδα που λέγεται Bike & Sports- όλα για το ποδήλατο.
Αυτά για απόψε... και απο αύριο, κάντε ορθοπεταλιές, να σας βλέπω εγώ!!!

Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012

ΝΟΥΜΕΡΟ 116

 
θα μας βρείτε και στο pinterest
 
οκ επιτέλους ήρθε ο χειμώνας. Θα ανάψουμε το τζάκι και θα πιουμε κρασάκι κόκκινο.
Εκείνες τις βροχές τις θυμάστε; Ε ευτυχώς περάσανε αλλα ήρθε ο δυνατός βοριάς και θα νιώσουμε λίγο πιο κοντά με τους δικούς μας. αγκαλιές φιλια και χάδια θα δίνουν και θα παίρνουν ε; το ευχομαι.
έκανα βέβαια ένα κόσμημα σχετικά με την βροχή. Δεν σημαίνει οτι επειδή βρέχει δεν μπορούμε να ήμαστε κομψές. Πόσο μάλλον αν πάμε στο Λονδίνο και κάνουμε ψώνια.
σας αρέσει; 



Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

ΝΟΥΜΕΡΟ 115

 
θα μας βρείτε και στο pinterest
 
 
 
Μπορεί σε όλους αυτοί την στιγμή, να έρχεται στον νου κάτι ζεστό και να είναι στο τζάκι, αλλά ένα κοκτέιλ είναι μερικές φορές οτι πρέπει για να χαλαρώσεις.
Θέλω να ευχαριστήσω την κυρία που πήρε αυτό το κοκτέιλ, για να έχει στον νου της οτι όλα γίνονται πιο εύκολα με κάτι δροσερό στην ζωή μας.
Αναζωογονητικό ποτό και να θέλετε να μάθετε συνταγές μπορείτε να μπείτε εδώ στην σελίδα συνταγές για κοκτέιλ να μάθετε κάποια μυστικά.

Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2012

ΝΟΥΜΕΡΟ 114

 
θα μας βρείετ και στο pinterest



Μικρά, χρυσαφένια, στρόγγυλα κουμπιά.

Τα λατρεύω τα κουμπιά.

Σε όποιο μέγεθος και σε όσα σχέδια και αν τα βρω, μου θυμίζουν τους κύκλους της ζωής.

Η Γλυκερία λέει ένα τραγούδι Η ζωή μου ένας κύκλος… και το λατρεύω ακούστε το  ΕΔΩ να δείτε πόση αλήθεια κρύβει.

Άλλοι ανοίγουν, άλλοι κλείνουν, και οι κρυφοί που δεν ξέρουμε ετοιμάζονται.

Αυτά τα διάλεξε μια κοπελιά, που γνώρισα πρόσφατα, που θα φωτίζουν το πρόσωπό της και όπως το χρώμα τους, έτσι και εκείνη εύχομαι, να συνεχίσει να είναι ανοιχτή στον κόσμο, και να έχει μια χρυσή καρδιά και αγάπη για όσους διαλέγει.

  Αγαπάω κάθε κουμπί που διαλέγω για τις δημιουργίες μου, είναι όσα κούμπωσαν στην αισθητική μου, περιμένω και την άποψη σας…

 

Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012

ΝΟΥΜΕΡΟ 113

 
θα μας βρείτε και στο pinterest
 

Σήμερα είναι η γιορτή του Νικόλα.

Ένα όνομα που μου αρέσει πολύ.

Προστάτη των θαλασσών μας.

Να πω ευχαριστώ σε όσους ναύτες, διάλεξαν να υπηρετήσουν εκεί και να μας προσέχουν τα ύδατα μας.

 Δεν θα μπορούσα να μην το τιμήσω το όνομα αυτό, και έψαξα την καλύτερη ανάρτηση να κάνω.

Άνοιξα ένα λευκό, εύγευστο κρασί, από το Κτήμα Γεροβασιλείου  , ένα chardonnay 2009 παλαιωμένο, που αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για αυτό, μπορείτε να διαβάσετε το κείμενο της Ιωάννας Υποδηματοπούλου ΕΔΩ , για να ξέρετε τι πίνετε.

 Εδώ μέσα όμως, θα βρείτε την καλλιτεχνική υπόσταση του κρασιού, η οποία είναι σχεδιασμένη με ανακυκλωμένο χαρτί, η ίδια η φιάλη για τους λάτρεις της και ήδη μια κυρία του χώρου την χαίρετε. Από αγάπη για το κρασί θα βρείτε και άλλα σχέδια.

 Προς το παρόν για την σημερινή μέρα, χρόνια καλά, δημιουργικά και εύγευστα για όλους.

να ευχαριστήσουμε και την σελίδα του κτήματος Γεροβασιλείου στο FACEBOOK  για την κοινοποίηση την καλλιτεχνική με τα σκουλαρίκια και για το κείμενο για την πρόταση κρασιού. ΓΕΡΟΒΑΣΙΛΕΊΟΥ

Στην υγειά σας!!!

 
 

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

ΝΟΥΜΕΡΟ 112


 
θα μας βρείτε και στο pinterest
 
 
 
Παιδιά μου στην Θεσσαλονίκη έβγαλε κρύο.

Πάρτε το πάπλωμά σας, ανάψτε το τζάκι και να κρατάτε μέχρι το απόγευμα ζεστές σοκολάτες, και το βράδυ κρασί.

Μπήκα στο πνεύμα των ήμερων και δεν θα μπορούσα να ξεχάσω τις γιορτές αν και δεν είμαι και τόσο φαν τους.

Πήρε τα εργαλεία μου και έκανα ένα κόσμημα από ανακυκλωμένο χαρτί για το κινητό.

 Βρήκα ένα τσαχπίνη χιονάνθρωπο, με το καπέλο και το κασκόλ του και εύχομαι να κρεμαστεί στο κινητό κάποιου που αγαπάει την εποχή.

Εσείς; Το θέλετε τον χιονάνθρωπό μου;

Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012

STRIPES N' BUTTONS


 
 
Θα μας βρείτε και στο pinterest
 
Stripes n’ buttons

never underestimate the power of a woman with a sewing machine λέει η Ζωή, η δημιουργός του ιστολογίου Stripes nButtons, που είναι εφευρετική, δημιουργική, με πολλές πρωτότυπες ιδέες και αυτό γίνεται φανερό σε κάθε ανάρτηση που κάνει. Δεν γίνονται όλα τυχαία, αλλά με την δύναμη που δίνει μια ραπτομηχανή στην φαντασία μιας γυναίκας.

 Έτυχε να βρεθεί στο δρόμο της η μηχανή της γιαγιάς της, έτυχε να την διαλύσει καθώς μάθαινε πάνω της, πέτυχε να στήσει ένα επιτυχημένο ιστολόγιο. Τελειώνοντας τα έτυχε και πιάνοντας δουλειά, τα υφάσματα, οι κλωστές και οι ιδέες, έχουν τον πρώτο λόγο. Γιατί βέβαια αν η Ζωή δεν επέμενε να συνεχίσει το χόμπι της, θα είχαμε χάσει πολλές όμορφες δημιουργίες της.

 Μένει στην Αθήνα, όπου εργαζόταν για μια δεκαετία στον Τύπο, από όπου κέρδισε εμπειρία και την δείχνει σε κάθε κείμενό της που είναι γραμμένο στα αγγλικά. Το 2009, ξεκίνησε να ράβει για πλάκα, όμως εδώ και ένα χρόνο είναι η κύρια ασχολία της. Για αυτό ότι δείτε, είναι φτιαγμένο από το χέρι της, με το στυλ, το γούστο, και την φινέτσα, που την διακατέχει.

 Την παρακολουθούσα σαν αναγνώστρια και μου άρεσαν όσα έκανε. Ήταν ο λόγος, που ήθελα να σας την παρουσιάσω, για να δείτε τις σαλιάρες των μωρών και των παιδιών που φτιάχνει, στέκες με ωραία κουμπιά, σετ βαπτίσεων, και το πιο ωραίο; Θήκες για τα βιβλιάρια των κατοικίδιων σας, μια ιδέα που δεν είχα δει αλλού. Όταν την ρώτησα τι απολαμβάνει στην δουλειά της, η Ζωή είπε, με μια γλυκιά φωνή:

« Την απόλυτη ελευθερία να δημιουργώ. Τις ατελείωτες ώρες στα υφασματάδικα. Νέους συνδυασμούς και projects»  

Δεν κάνει όνειρα για το μέλλον, και αυτό όχι γιατί δεν μπορεί, αλλά γιατί θέλει απλά να παραμείνει, το κοριτσάκι που κάνει ότι το ευχαριστεί.

 Μπορείτε να δείτε και εσείς τις δημιουργίες της στο blog  της και στην σελίδα της στο facebook  και να της ώσετε ιδέες. Τι λέτε; Θα ανακαλύψετε την δύναμη της ραπτομηχανής και των κουμπιών;