Παρασκευή 4 Μαΐου 2012

ΝΟΥΜΕΡΟ 55

η ανοιξη απο μονη της σαν εποχη σε ξεσηκωνει να κανεις οσα δεν εκανες τον χειμωνα.
σε ξυπνα απο την ληθη σου και κανεις τρελες και που ακομα και για σενα ειναι μερικες φορες μοναδικες.
κυριως αυτο φαινετε και στην μουσικη που ακους.
γεμιζεις νοτες το μυαλο σου και σιγοτραγουδας μοναδικα τραγουδια που σε συγκλωνιζουν.
αναρωτιεσαι καμια φορα, γιατι σου κόλλησε ενας σκοπος, μα να ξερεις πως τότε είναι γιατι σε αυτοτ ο τραγουδι εβαλες όλα σου τα συναισθηματα και την προσοχη οταν το ακουγες.
εισαι ενα τελειο σωμα αρκει να το πιστεψεις που κρυβι μεσα του τελειες σκεψεις και μελωδιες, ασχετα αν τις περισσοτερες φορες δεν τις ακους ουτε καιε συ γιατι φοβασαι. και αντ ις ακους; τις ακολουθεις; μερικες ναι , όπως τους ηχους που διαλεγεις για τον καθε εναν φιλο σου στο τηλ σου. και για να το κανεις πιο ομορφο το αντικειμενο που κλεβει την καθημερινοτητα σου, εγω διαλεξα να του κανω ενα κοσμημα, για να βλεπεις μεσα του εσενα.
μια γυναικεια μορφη οπως είναι και η μουσικη, με νοτες να σε κυκλωνουν, και να θυμασαι πως αποψε το βραδυ αξιζει, να χωρέψεις ενα ταγκό, οχι των χριστουγεννων, αλλά της μερας. αν κλεινεις καθε μερα με ενα παθιασμενο ταγκο, διαλεξε στο τελος του μηνα το καλυτερο, και σκεψου γιατι ήταν ετσι.
λοιπον; τι λες; θα το χορεψουμε;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

σχεδιάζω πάνω στο χαρτί και σου μιλάει... εσύ τι θα του πεις;