ΧΡΟΝΙΑ 2014

Δεν θα ευχηθώ καλή χρονιά…

Τα κοινότυπα δεν μου αρέσουν….

Δεν θα ευχηθώ όλα να σου πάνε καλά…

Αν ήταν θα είχε πιάσει η ευχή όταν την είχα κάνει…

Μην με πεις και γκαντέμη δεν φταίω εγώ για τα δύνη που έχει πέσει…

Θα το πάρω αλλιώς φέτος έτσι για αλλαγή βρε πουλάκι μου…

Τι είπαμε ότι έχω; Όλα αυτά που με ευχήθηκες; Χαχα ας γελάσω… σου είπε κανείς ότι εγώ τα καταφέρνω καλά ή ότι δεν έχω πέσει κάτω; Απλά δεν έχω που αλλού να στηριχτώ και το κάνω μόνη μου. είμαι και το πτώμα αλλά και ο φορτιστής του αλλιώς καπουτ Ιωάννα. Ξέρω ότι όπως όλοι έτσι και εσύ θα υπάρχουν ΣΤΙΓΜΕΣ που θα έχει το δικαίωμα να πέσεις και ψυχολογικά και να μην ξέρεις τι να κάνεις.

Άντε στο επιτρέπω να φανείς αδύναμη ακόμα και στον εαυτό σου όταν θα τον κοιτάς στον καθρέφτη. Μα να ξέρεις πως θα έρθει η στιγμή  που πρέπει να πάρεις αποφάσεις…  αλήθεια δεν φταις γιατί κανείς δεν σε εκπαίδευσε να πιστεύεις στο «εμείς» αλλά και να επενδύεις στο «εγώ» … αν ξαποστάσεις όμως από την εσωτερική σου μάχη την αγαπημένη μου λέξη μην την ξεχάσεις. ΜΑΖΙ την λένε και μην βιαστείς να την πετάξεις μπορεί να σου χρειαστεί. Μπορεί να ξέρω τι σου λείπει. Ίσως με σιγουριά. Το παραμύθι… το παραμύθι πως μια μέρα θα έβρισκες την όαση που ζητάς μαζί με κάποιον.

  Έχεις δίκιο με όσα γίνονται γύρω μας να πικραίνεσαι … γεμίσαμε δήθεν άτομα που ξέρουν τα πάντα και μας κάνουν να πουλάμε τα όνειρά μας για το τίποτα. Εσύ όμως αγάπησέ τα ακόμα πιο πολύ και κράτησέ τα μέσα ου πιο σφιχτά. Η ζωή σε αγαπάει και σε περιμένει με τα δώρα της στην γωνία. Δεν αφήνει τους εραστές της. Όλοι θέλουν ένα χαμόγελό σου ακόμα και αυτούς που εσύ θεωρείς δυνατούς.

  Πρόσεξε μην δίνεις σε όλους τα πάντα. Βάλε όρια και λόγους που θα το κάνεις και σε ποιους. Τα πάντα έχουν ένα στοπ και κοίτα μην το ξεπεράσεις.  Θύμα γίνεσαι και ας είναι ένας τίτλος που δεν τον θέλουμε… μας τον δίνουν οι άλλοι και με μεγάλη άνεση. Δεν θα αλλάξει κανείς για κανέναν, απλά βολευόμαστε σε όσους μας δίνουν το δικαίωμα να το κάνουμε. Δεν είναι πάντα ο λύκος στο παραμύθι ο κακός. Είναι ο φανερός ύποπτός αλλά ρίξε στο παραμύθι της ζωής και μια δεύτερη ματιά στην κοκκινοσκουφίτσα. Μήπως … ίσως… είναι και αυτή δήθεν;  Ψάχνεις όλα τα πιθανά μέρη που θα με βρεις για να μου πεις το παραμύθι σου αλλά εγώ έχω κρυφτεί τόσο καλά μέσα στο άπειρο και ψάχνω να βρω τον καλύτερο τρόπο για να σε αντιμετωπίσω που σίγουρα δεν θα με βρεις προτού θελήσω εγώ.

  Γίνονταν γεγονότα γύρω μου , έρχονταν δώρα και εγώ διέλυα την ψυχή μου και για τον αποστολέα και για το δώρο.  Πρόσεξε αυτούς που σε περιορίζουν στην οπτική σου ματιά. Μην τους δίνεις το δικαίωμα να χτίζουν την κορνίζα σου χωρίς να το θες. Και αυτό γιατί αν τους προσέξεις λίγο, είναι η χαρά τους αυτή… να χτίζουν όμοιους με εκείνους. Ας τους να κλαίνε για τα όνειρά του που θάβουν μόνοι τους. Ακόμα και αν είσαι στο σημείο που έχεις δώσει τα πάντα και νομίζεις ότι δεν έχεις αντοχή, συνέχισε και άλλο. Δώσε και το τελευταίο αποθεματικό σου. ΜΠΟΡΕΙΣ.. τότε είναι που από το πουθενά θα έρθουν οι ευκαιρίες σου …

  Ξέρω πως ακόμα έχεις όνειρα που δεν έγιναν πραγματικότητα  και είναι τα πιο απλά που σε στοιχειώνουν. Μια αγκαλιά ένα φιλί ένα κουλούρι. Οκ μπορεί και να μην έρθουν να μην γίνουν αλλά μην ωρύεσαι. Υπάρχουν όνειρα και απορίες που δεν θα γίνουν και δεν θα λυθούν ποτέ και ας είναι απλά. Π.χ γιατί με αγαπάς; Τι σκέφτεσαι όταν με βλέπεις; Είναι στιγμές που όσο απλές και αν είναι στην σωστή ώρα και δόση έχουν μεγάλη αξία. Μπορεί να κρατάνε δευτερόλεπτα μα η ανάμνηση τους σε κρατά ζωντανή.  

  Αν αφεθείς σε κάτι κύματα μεγάλα μπορεί να σε πάνε εκεί που θέλουν εκείνα ακριβώς γιατί μπορούν. Και εκεί που λες ούφ θα δω και μια γοργόνα βλέπεις μόνο καρχαρίες. Αλλά δεν πειράζει… εσύ πίστευε ακόμα στις γοργόνες γιατί είναι συγγενείς σου και ας μην το πιστεύουν οι άλλοι. Ξέρω πως πάντα θα θέλεις να φτάσεις κάπου όπου όταν θα το δεις θα νιώσεις ότι αυτό έψαχνες και ας μην το γνώριζες μέχρι πριν. Όμως μέχρι να έρθει εκείνη η ώρα μην χαλάς όσα σου έρχονται. Μόλις φτάσεις στο ΕΚΕΙ… θα τα χρειαστείς και αυτά. Ακόμα και στο ΕΚΕΙ.. όσο και αν έχεις πονέσει μέχρι να φτάσεις πάντα κάποιος θα κρύβεται – έστω και αν αυτό είναι πουλί- που θα θέλει να σε δει να κελαηδάς. Σκέφτηκες ποτέ την μοναξιά που νιώθει το πουλί; Όχι μόνο εσύ…

  Έφτασες στο σημείο το γνωστό… όλοι έχουμε πάει είτε πιο νωρίς είτε πιο αργά… και θέλεις αυτό το κάτι που δεν ξέρεις και ακριβώς τι είναι αλλά το ζητάς. Περιμένεις από όλους ότι θα σε καταλάβουν και θα σε βοηθήσουν αλλά είσαι μόνη στην αναζήτηση. Άσχετα με όσους και να βλέπεις γύρω σου που και αυτούς αν τους πιάσεις εξ απήνης και τους ρωτήσεις τι σε έχουν μπορεί και να πετάξεις σαν πεταλούδα από αυτό που θα ακούσεις… μην είσαι σίγουρη για το δεδομένο σου… βρες τις κρύες σπηλιές μέσα σου και ζέστανε τες  δώσε χρώμα στην σκιά σου κοίτα τα λουλούδια του κάκτου πόσο πιο ωραία τα βλέπεις μέσα από τα προστατευτικά αγκάθια απλά πρόσεξε μην γίνεις το αρνητικό του εαυτού σου και δεν αναγνωρίζεις ούτε τον αριθμό από την φωτογραφία που πρέπει να βγεις.

  Είναι φορές που θα υποκριθείς για να σωθείς και να σώσεις μα πρόσεξε – η τεχνολογία είναι μπροστά- και μπορεί να σε αποκωδικοποιήσει χωρίς καν να σε ρωτήσει. Βάλε αγάπη σε ότι κάνεις και να το δείξεις μόνο στους άμεσα ενδιαφερόμενους αλλιώς χάνει την αξία της. Και θα το καταλάβεις μόνο εάν δεις τις σταθερές σκηνές μέσα στην ζωή σου. Ξέρω θέλεις να κάνεις επανάσταση χωρίς αιτία. Ή έστω χωρίς αιτία για τους άλλους αλλά για μια που μόνο εσύ καταλαβαίνεις και νιώθεις σοβαρή. Όμως πες και στους άλλους που δεν αντέχουν τα νεύρα σου ότι χωρίς αυτές δεν θα είχες την ηρεμία που απαιτεί η αγάπη. Η αγάπη όχι ο κτητικός έρωτας.

  Περίμενες κάτι και δεν ήρθε και έφτασες στο σημείο να ζεις κάτι που προσπαθούσες να αποφύγεις. Πανικόβλητη τρέχεις να σωθείς αλλά δεν ξέρεις αν είσαι στο σωστό δρόμο. Σωστά; Μην φτάνεις στο τέλος χωρίς να χαρείς την αρχή. Κάνε ότι θέλεις οκ πάσο αν δεν θέλεις να με ακούσεις. Αλλά κάνε και γίνε χρήσιμος για εσένα πρώτα και μετά για τους άλλους. Και αυτό αν χρειαστεί …έχεις στήσει ένα μπαλκόνι και κάθεσαι στην άκρη του για να το παίζεις Ιουλιέτα , μόνο που εγώ Ρωμαίο δεν βλέπω να έρχεται πήγε αλλού. Μην χαλάς στιγμές και καταστάσεις μην βάζεις κορώνες στα σημαντικά σου… αν μπορούν θα στις βάλουν άλλοι.. ΑΝ ΑΝ ΑΝ

  Σχεδόν σε βλέπω αρχίζεις να καταλαβαίνεις. Σχεδόν σε βλέπω αλλάζεις. Σχεδόν όλα και είναι κρίμα. Γιατί η απάντηση στο θέμα σου είναι σχεδόν λίγα μέτρα μακριά σου. Δεν θα σου πω ποτε δεν είναι αργά. Για μερικά πράγματα είναι. Αλλά όσο το ψάχνεις κάτι γλυτώνεις. Θέλεις κόσμο δικό σου για να βλέπεις την χαρά σου διπλή. Ή μπορεί μέσα από τα άσχημα άλλων να εκτιμάς όσα έχεις. Κάποιοι θα σου την φέρουν κάποιοι θα σε πληγώσουν και μπορεί να είναι γνωστοί σου. Μην ζητάς απαντήσεις σε δύσκολες ερωτήσεις του στυλ τι να κάνω; Νομίζεις ξέρει κανείς να σου πει και εσένα; 

  Ξέρω τι κάνεις μα δεν ξέρω αν είναι σωστό. Μπήκες στην πρώτη τρύπα που βρήκες και νομίζεις ότι όλοι θα τρέξουν να σε βρουν σωστά; Αμ δε…  αν ήσουν κοριτσάκι μπορεί μα είσαι γυναίκα ολάκαιρη και θέλει πιο πολύ κόπο πια. Για αυτό ξεκίνα μόνη σου να αγαπάς εσένα ΠΡΕΠΕΙ. Άλλαξε κατοικία στα όνειρά σου πάνε σε άλλο στενό με νέους γείτονες και θα τα δεις ίσως αλλιώς.  Σίγουρα λέω εγώ αφού κάθε δωμάτιο θα βλέπει αλλού από ότι πριν. Δεκτό όμως να μην θέλεις να χαλάσεις τα δεδομένα σου και την σιγουριά σου, όμως εκεί θα λές καλημέρα από μια νέα γωνία που θα περιμένει τα όνειρά σου. Και ας μην τα ξέρεις ούτε και εσύ … μην περιμένεις να αλλάξει κάτι έτσι απλά έστω τρέξε όσο πιο μακριά από την μοναξιά σου και πιο κοντά στην αγκαλιά μου σε περιμένω. Τώρα αν περιμένεις να σου πουν τι θα κάνεις άλλοι όταν βρεθείς κοντά μου γελάστηκες γιατί κανείς δεν ξέρει.

  Ζήτα πρώτα από εσένα ότι ποθείς με λεβεντιά. Όση πείρα και να έχεις δεν θα σε σώσεις από κανέναν. Περιττή πολυτέλεια είναι μιας και θα κάνεις τα ίδια λάθη σίγουρα. Όλοι κάνουμε λάθη αλλά θέλουμε κάποιον να μας δείξει τον δρόμο ή έστω την σωστή ταμπέλα για να πάμε προς τα εκεί που ζητάμε. Όσο και να φύγεις από τα ανάποδα της ζωής κάποτε θα σουρουπώσει και σου συνιστώ τότε να ζητήσεις να σου πουν όλα τα ωραία ψέματα που θες να ακούσεις. Ίσως αντέξεις πιο εύκολα όσα φοβάσαι το πρωί. Απλά μην βγάλεις κραυγή ότι αγάπησες κάποιον αντέχει πιο πολύ στην σιωπή η αγάπη.

 Έχω και άλλα να σου γράψω. Φτάνει όμως. Πήρες μεγάλη δόση για να σκεφτείς σωστά κάποια πράγματα που ούτε εγώ σκέφτηκα όσο έγραφα το κείμενο. Και με αυτές τις λέξεις κλείνω λογοτεχνικά την χρονιά μου.