ΝΟΥΜΕΡΟ 184

 

θα μας βρείτε και στο pinterest

 

 

κείμενο Ιωάννα Υποδηματοπούλου

 

 

Ανοιγοντας ενα μπουκάλι κρασι
ταξιδευεις πρωτα στον τοπο που το γεννησε

Μυριζεις εκτος παο το αρωμα του,
και την λαχταρα του παραγωγου να πετυχει η σοδεια...

Θαυμαζοντας το χρωμα του
εκτιμας τις γνωσεις του πατερα του.

Δοκιμαζοντας την πρωτη γουλια
γευεσαι την ευχαριστηση και τον κοπο του αμπελουργου.

επιτρεπεις στο μπουκαλι να σου συστηθει
μεσα απο την οικογενεια του να σου παρουσιαστει.

Αν στην αγκαλια σου το βαλεις θα δεις την προικα του.

Απο τα συστατικα του μεχρι την ετικετα του.

Μα σαν στην καρδια σου μιλησει καποιο
πιασε το στα χερια σου και αγορασε το.

Για σενα για εκεινη για αυτους.

Οταν η καθε συμαντικη στιγμη
απο σταγονες γλυκες συνοδευτει

αυτοματα γινετε η μακροχρονη υπενθυμιση.

στο βαθος του χρονου

και στη ληθη του νου.

Γιατι οταν με τον ουρανισκο σου ξανα μιλησει
χιλιες εικονες θα σου ξαναθυμισει.

Οταν το μπουκαλι σφραγιστει και ο φελλος τις σκεψεις παρει
Θα δεις πως την επιλογη σου

δυο γυναικες θα στην ξανα συστισουν

η καρδια και η λογικη σου.