θα μας βρειτε και στο pinterest
Φεύγω, φεύγω, και πάντα φτάνω εκεί ακριβώς
απ' όπου έχω φύγει.
Μια ατέρμονη, αδιέξοδη φυγή. Σαν λιποταξία.
Μακάρι να μπορούσα κάποτε να φύγω απ' τη φυγή μου.
Μα μου φαίνεται πως είναι πια αργά. Σουρούπωσε...
αλκυόνη παπαδάκη
ξεφυλλίζοντας την σιωπή.
Ωραίο απόσπασμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ φυγή δεν είναι λύση! Αλλά είναι στιγμές που είναι η μόνη σκέψη που τριγυρίζει το μυαλό....
Μια μικρη στιγμιαια λυτρωση αλλα τπτ αλλο
ΔιαγραφήΦυγή ναι με την έννοια ανοίγω τα φτερά προς το όνειρο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΛιποταξία ποτέ...
Όμορφα τα σκουλαρίκια!
μονο αν εχεις εναν προορισμο αξιζει αλλιως χανεσαι
ΔιαγραφήΚαταπληκτική συγγραφέας!Τα ταίριαξες πολύ όμορφα!
ΑπάντησηΔιαγραφήνα είσαι καλά
Διαγραφή