ΝΟΥΜΕΡΟ 120

 

 

θα μας βρειτε και στο pinterest

 

Όπως λέει και η μαμά μου

 καλά βρε, εσύ είσαι ολόκληρη γαιδούρα, με τον γκαρύ θα παίζεις;

και πάντα της έλεγα

Κάνω πρόβα για τα παιδιά μου να δω πως είναι.

Ε τι να κάνω του έχω μια αδυναμία αυτού του γαιδάρου. Φανταστείτε όταν ο πρωην μου τον έφερε δωρο στα γενέθλιά μου χάρηκα πιο πολύ με τον γάιδαρο παρά με τα άλλα δώρα που μου είχε φέρει.

Οπότε κάποτε θα τον έκανα σκουλαρίκι, και μάλιστα να κρατάει δώρο παρακαλώ. Και ήρθε μια κυρία γυρω στα 55, γραμμένη σε ένα θεατρικό θίασο και τον πήρε. Όχι δεν έκλαψα, αλλά αν της έλεγα την ατάκα της μάνας μου τι θα έλεγε;

Νομίζω οτι ακόμα και στο παιδικό έργο ήταν αδικημένος ο γκαρύ όλο τον Γουίνι δείχναν σιγά την φίρμα. Τέλος πάντων εγώ τον αγάπησα και αφού τον πήρε μια κυρία που τον αγάπησε εξίσου το ίδιο και ας είναι μεγάλη χαλάλι της. εσάς; Σας αιχμαλώτησε;