ΕΚΘΕΣΗ ΚΟΣΜΗΜΑΤΟ ΣΤΟ ABSINTH

θα μας βρειτε και στο  pinterest

Πάρτε ένα ποτήρι καφέ στο χέρι και ακούστε την ιστορία αυτής της έκθεσης....
Που λέτε, είχα πάρει σβάρνα όλη την πόλη μπας και βρω κάποιο καφέ να δεχτεί να μας δώσει τον χώρο του για να κάνουμε έκθεση. Και ενώ έχω γυρίσει όλα τα πιθανά μέρη της πόλης, και ενώ έχω γεμίσει με την κλασσική απόρριψη του κόσμου ήταν η σειρά του Absinth στην Ισαύρων. Ε καια φου ήμουν προετοιμασμένη για μια ακόμα άρνηση τσουπ έχω θετική απάντηση. Παιδιά μου δεν μπορείτε να φανταστείτε τι χαρά είχα. Αφού τον ξανα ρώτησα τον άνθρωπο μήπως δεν κατάλαβε καλά και είπε ναί χωρίς να ξέρει τι του είπα. Αλλά και πάλι ίδια απάντηση. Μπαίνει μπρος λοιπον το δημιουργικό team και ετοιμάζουμε αφισες, καταστρώνουμε σχέδια ποιος θα πάρει ποια μέρα, και τελικά καταλλήξαμε να ξεκινάμε την ημέρα που έκανε πρεμιέρα το τελευταίο μέρος απο τους βρυκόλακες δλδ 16/11 μέχρι τς 14/12 που έπεσε η αυλαία... Προσωρινά βέβαια...
 Πέρασε όλη η καλή κοινωνία της Θεσσαλονίκης, είδα πρόσωπα καταστάσεις, αντιδράσεις, κινήσεις, και νοοτροπίες. Μου άρεσε αυτό. ίσως είναι το κομμάτι που δεν μου αρέσει αλλά που με ψήνει σαν άνθρωπο. Ένα έχω να σας πω, πέρασα 1,5 βδομάδα εκεί πέρα κάθε μέρα και όταν έφυγα κάτι μου έλειπε. Ακόμα και τα πράγματά μου είχαν το άρωμα του μαγαζιού. Χα χα το αγάπησαν και αυτά. Ένα μέρος όπου πλέον το συστήνω σε όλους, κυρίως για την χαμηλή τζαζ μουσική, για το καλό σέρβις, την τέλεια σοκολάτα του έχω μια αδυναμία καθώς δεν πίνω καφέ και πλέον πηγαίνω μονο για αυτήν, για τα λίγα μα καλά κρασιά του, ξέρετε λόγο επαγγέλματος τα κοιτάω αυτά, για την διακόσμησή του, μα ΚΥΡΙΩΣ για τους ανθρώπους που το απαρτίζουν και είναι το πιο σημαντικό πράγμα που μπορείτε να τύχετε. Τόσες μέρες εκεί, αν δεν ήταν και αυτοί θα είχα τρελαθεί. Έδωσα αρκετά κομμάτια για τα δεδομένα μου, χαιρόμουν κάθε φορά που κάποιος ερχόταν να μου πει την αποψή του ποσο μάλλον όταν αγόραζε κιόλας, έπρεπε να λέω στο κάθε τραπέζι οτι έχουμε έκθεση γιατι περνούσαν απο μπροστά και νόμιζα οτι ήταν ντεκόρ του μαγαζιού. Τελείωσε όμως και αυτή η έκθεση... Θέλω να θυμάμαι μόνο τα καλά που αποκόμισα και ήταν πολλά να ξέρετε, και σας υπενθιμίζω πως καλό είναι όταν λέμε οτι θα πάμε σε μια έκθεση να το έννοούμε κιόλας. Όταν δηλώνουν όλοι οτι θα έρθουν, το κάνουν κυρίως για να στηρίξουν τον καλλιτέχνη όχι αναγκαστικά να αγοράσουν κάτι, αλλά πάνω απο όλα ψυχολογικά. Να ευχαριστήσω και τα παιδιά που πήραν μέρος μαζί μου, να είναι καλά και πάντα δημιουργικά για να έρχονται σε παζάρια να μην είμαι μόνη.  Ο Γιώργος απο τα κοσμήματα δια χειρός γιώργος, η ελένη
που έκαν και την αφίσα όπως πάντα, απο το χειροποίητο κόσμημα Διαμαντή Ελένη, η Δήμητρα απο το art of hand  μια ακόμα Ιωάννα, μάλλον το έχει το όνομα να είναι καλλιτεχνικό έτσι; απο την ονειροπαγίδα χειροποίητα κοσμήματα και εγώ stekiapantou
Εύχομαι στην επόμενη έκθεσή μας όποιος μένει θεσσαλονίκη να περάσει να τα πούμε μια φορά και απο κοντά...